Dziewczyna w złotych majtkach (twarda)

Dla mnie "Dziewczyna w złotych majtkach" to nie tylko powieść kusząca erotyką, to także powieść o tym jak literatura powstaje. Juan Marse demaskuje fikcję powstającą przy każdym zapisie literackim, przede wszystkim w biografii pisarza. Przedmiotem jego refleksji jest zacieranie się granic między prawdą a fikcją, ich przyczyna tkwi w strukturze samej pamięci oraz pytaniu ile człowiek jest w stanie znieść oraz ile znieść zamierza. Akcja książki rozwija się stopniowo, czytelnik co chwile próbuje odgadnąć rozwiązanie, które odbiega od tendencyjnych zakończeń. Wypracowany styl, przemyślana fabuła, to wszystko świadczy na korzyść. Warto się zachłysnąć tym egzotycznym klimatem.

Dziewczyna w złotych majtkach ma na imię Mariana i często tytułowe majtki służą jej za jedyny ubiór. Przybywa do swojego wuja, pisarza, który odgrodził się na starość od świata w małej nadmorskiej miejscowości, i burzy jego spokój. Zadaje mu niewygodne pytania, wodzi na pokuszenie, przyprowadza znajomych o wątpliwej reputacji i swoim beztroskim i pozbawionym moralnych skrupułów charakterem wprowadza zamieszanie samym swoim pojawieniem się. Jest ciekawą postacią i trudno powiedzieć, czy da się ją lubić, czy nie. To samo dotyczy wuja, Luysa, którego słabość budzi mieszane uczucia. Ich plącząca się więź budzi coraz większe zaciekawienie, Marsé w mistrzowski sposób wymalowuje erotyczne napięcie między nimi. Czyta się błyskawicznie, bo każda strona oferuje nową zagadkę, której rozwiązanie chciałoby się poznać.