Harry Potter i Zakon Feniksa

Autorka naprawdę pobiła samą siebie. Prawie 1000 stron strachu, rozdrażnienia i konfliktu z Ministerstwem Magii. "Harry Pottter i Zakon Feniksa" nie jest już książką dla wszystkich. Rozpoczyna się wojna. Mrok ogrania przyszłość. Ten-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać powrócił. Wszystkich czekają ciężkie czasy. A Harry znów staje się Chłopcem-Który-Przeżył. Książka ta może stać się uniwersalną. Trzeba tylko umieć patrzeć i widzieć. Czytać między wersami. Nie skupiać się na głównym wątku, spróbować zrozumieć. Zignorować oczywiste. Oczywiste nie istnieje... Nie w tej książce. Nie w tamtym świecie. Nie w naszym świecie. Nigdzie...
Gorąco polecam !

Piąta już część dobrze znanego wszystkim czarodzieja Harrego. Tym razem w Hogwarcie będzie jeszcze więcej się działo niż dotychczas...

Kolejne urodziny Harrego i kolejny już rok nauki w Hogwarcie. Całe ministerstwo opanował już Voldemort, Hogwart też zostaje powoli opanowywany. Uczniowie postanawiają uczyć się obrony przed czarną magią. Lecz tu następuje problem... W szkole zajęcia praktyczne są zakazane. W związku z tym uczniowie zakładają GD (Gwardia Dumbledora) w tajemnicy przed nauczycielami i wszystkimi niepowołanymi osobami. Kto jednak będzie ich uczył? Wybrany został Harry.

Gdzie będą odbywały się lekcje? Czy nikt nie dowie się o GD? Co się zdarzy? Kto umrze?

Książka bardzo mi się podobała. Była to jedna z lepszych książek z serii. Polecam!

"Zakon Feniksa" to pierwsza chyba niekwestionowana porażka ekranizacji "Harry'ego Pottera" w zderzeniu z pierwowzorem literackim. Do tej pory filmowcy radzili sobie z przygodami małego czarodzieja całkiem przyzwoicie. Chris Columbus przeniósł bardzo wiernie fabułę dwóch pierwszych, mniej rozbudowanych powieści, kreując przy okazji udanie wizję potterowskiego świata. Alfonso Cuaron do familijnych opowieści dorzucił nieco mroku i niepokoju. Mike Newell trochę pogubił się w pierwszych sekwencjach swego filmu, dość chaotycznie prowadząc historię, ale gdy przyszło już do Turnieju Trójmagicznego, wszystko wróciło na swoje tory, by nawet poruszyć dramatyczną końcówką. Niestety, David Yates z zadaniem poradził sobie zdecydowanie najsłabiej.
Przyznajmy jednak, że zadanie miał niełatwe - musiał na nieco ponad dwuipółgodzinny film przenieść fabułę bardzo grubego tomiszcza, złożonej historią z mnogością wątków. Jak wiadomo - fani Pottera nie wybaczają pominięcia najmniejszego nawet drobiazgu i najmarniejszego odejścia od literackiego pierwowzoru, więc na te wątki musiało znaleźć się miejsce. Efekt jest niezbyt zadowalający. W filmie dzieje się mnóstwo, a widz, zwłaszcza nieznający książki, gubi się bez końca, wrzucany w meandry politycznych rozgrywek między Ministerstwem Magii, kadrą kierowniczą Hogwartu, tytułowym Zakonem Feniksa i samym Potterem. Co gorsza zewsząd atakują go coraz to nowsze postacie, które, ze względu na ograniczoną długość filmu, pojawiają się jedynie epizodycznie i znikają, zanim zrozumiemy jaka jest ich rola. Szkoda, że nikt nie wpad na pomysł, że niekoniecznie w filmie muszą znaleźć się absolutnie wszyscy wspomniani w książce, nawet jeśli będzie to rola polegająca na wygłoszeniu jednego zdania (nawet Rona i Hermiony mamy dużo mniej niż zwykle). Może warto było skoncentrować się na jednym wątku? Na przykład relacji Harry'ego z Syriuszem Blackiem i dzięki temu wygrać emocjonalnie finał? Ale, jak wspomniałem, fani tego by nie wybaczyli.

Efektem jest też straszliwe marnotrastwo świetnych aktorów, znanych w większości z wcześniejszych części - widzimy przecież w filmie Emmę Thompson, Helenę Bohnham Carter, Maggie Smith, Gary'ego Oldmana, Alana Rickmana - ale żadne z nich nie ma szans na większe zaakcentowanie swej obecności. Wyjątkiem będzie znakomita kreacja Imeldy Staunton w roli znienawidzonej Dolores Umbridge, która właściwie kradnie dla siebie cały film. Dla polskich widzów dodatkowym smaczkiem musi tu być nieodparte skojarzenie z ministrem Giertychem i programem "Zero tolerancji".

Na drugim brzegu znajdziemy niestety samego Daniela Radcliffe'a. Osiemnastolatek (wyraźnie starszy i dojrzalszy od swego pierwowzoru) wygląda już troche dziwacznie w potterowskich okularach. Niby baśń rządzi się swoimi prawami, ale naprawdę trudno uwierzyć, że ktoś w tym wieku może nosić takie szkła... To jednak pół biedy. Gorzej, że repertuar aktroski Radciffe'a, kiedyś w zupełnie wystarczający do tej roli, teraz ogranicza się do obnoszenia zbolałej miny przez cały seans. W efekcie głowna postać cyklu przestaje budzić jakąkolwiek empatię.

Na osłodę pozostaje warstwa wizualna - momentami naprawdę imponująca, ze zdjęciami naszego Sławomira Idziaka. W gruncie rzeczy jednak ta recenzja nie ma większego sensu. Każdy kto kolekcjonuje serię filmów o Harrym Potterze, nie odmówi sobie kolejnej części, nawet jeśli jest słabsza od pozostałych. Kto do tej pory tych filmów nie oglądał, z pewnością nie zacznie od części piątej.

Harry Potter i Zakon Feniksa to już piąta część przygód młodego czarodzieja. Nastają mroczne czasy. Lord Voldemort odzyskał swoje ciało i dawne moce. Dochodzi do wielu tajemniczych wydarzeń, jednakże niewielu czarodziejów wierzy w opowieści Dumbledora i Harryego o powrocie Czarnego Pana. Nawet Ministerstwo Magii jest sceptycznie nastawione do tej koncepcji. Próbują nawet usunąć Harryego ze szkoły poprzez oskarżenie go o nielegalne użycie zaklęcia Patronusa w obecności mugola. Na szczęście Dumbledore przybywa na proces i ratuje Harryego z opresji. Harry spędza pozostały czas wakacyjny na Grimmauld Place 12 – starym domu rodziców Syriusza, który odziedziczył w spadku po nich. Jest to też kwatera główna Zakonu Feniksa – tajemniczej organizacji stworzonej przez Albusa Dumbledora, której celem jest walka z Voldemortem na wszystkie możliwe sposoby. Reaktywowany po latach zakon stara się przekonać jak największą liczbę czarodziejów, iż to prawda, że Voldemort wrócił. Tymczasem w Hogwarcie nie dzieje się najlepiej. Nowym nauczycielem obrony przed czarną magią zostaje Dolores Jane Umbridge starszy podsekretarz ministra magii Korneliusza Knota. Nauczycielka wkrótce wprowadza w szkole terror: na jej lekcjach uczniowie uczą się tylko teorii, a w ogóle nie ćwiczą zaklęć. Wydaje ona bez przerwy nowe dekrety, które utrudniają życie zarówno uczniom, jak i nauczycielom. W końcu udaje jej się doprowadzić do zawieszenia w pełnieniu stanowiska dyrektora szkoły Dumbledora i sama sprawują ta władzę. A to dopiero początek kłopotów…

Pomijając ostatnią część opowiadającą o przygodach pana Pottera, jest to najbardziej mroczna część tej długiej serii. Jest również najbardziej obszerna. Dalej jest to jednak lektura lekka, łatwa, i skierowana do dorastających nastolatków. Jednak jak to często bywa jest to książka również dla tych którzy potrafią również czytać między wierszami, bowiem książka ta jest pełna smaczków. Niektórzy mogą nawet podejrzewać autorkę o propagandę anarchistyczną, mianowicie dobrych słów o władzy nie ma co szukać w tej książce.
Życie osobiste głównego bohatera jest w tej książce przedstawione jako okropne, poza tym jest prześladowany i żyje w ciągłym konflikcie z ministrem magii i nauczycielką. Poza tym jego wybory dotyczące uczuć są mocno nietrafne. Do tego dochodzi życie w ciągłym stresie i egzaminy których zdanie wymaga przygotowania na które główny bohater nie ma czasu. I jeszcze odcięto go od jego ulubionej rozrywki jaką jest ulubiony sport.
W sumie książka jest fajna. Nie jest może wybitna ale też nie rozczarowuje, i nie sprawia niemiłych niespodzianek. Poza tym osoby które nie przeczytały czterech poprzednich części praktycznie niczego nie zrozumieją.

Harry Potter i Zakon feniksa - książka przepełniona jest już grozą. Wchodzimy w dorosły świat magii i czarodziejstwa. Poznajemy odpowiedzi na od dawna zadawane już pytania. Harry postanawia uczyć chętnych obrony przed czarną magią, stwarza swój własny klub który później zostaje zamknięty przez wredną, nową nauczycielkę. Harry zostaje również wprowadzony w tzn. "Zakon Feniksa" - ugrupowanie czarodziejów walczących z voldemortem i jego podwładnymi. Książka fenomenalna.

Harry spędza kolejne wakacje odcienty od wiadomości o czynach Voldemorta. Dementorzy atakują na Harrego i jego kuzyna Dudley'a. Spodziewając się już wszystkiego Harry zostaje powiadomiony o istnieniu Zakonu Feniksa stowarzyszeniu utworzonym przez Dumbledora do walki z Sam Wiesz Kim zakon ma swoją kwaterę głowną z rdzinnym domu Syriusza gdzie dowiaduje sie o planach Sam Wiesz Kogo .Odkrywa,że może sie włamywać do umysłu Voldemorta i niestety, ze Voldemort tez włamywać sie do umysłu Harrego i tworzyć w nim fałaszywe wizje... żadna recenzja, ani streszczenie nie są
w stanie ukazać tą ksiązkę tak fantastycznie jaka ona jest w rzeczywistości... Jedna z najdoskonalszych ksiażek J.K. Rowling o przygodach Harrego Pottera. Książka pełna jest magii, pisana jest zaczarowanym atramentem...

Harry kolejne wakacje spędza u wujostwa. Nie układa się najlepiej: wygląda na to, że przyjaciele całkowicie zapomnieli o jego istnieniu. Na dodatek wraz z kuzynem zostaje napadnięty przez dementorów na mugolskiej uliczce. Wszystko staje się jasne, kiedy chłopiec dowiaduje się, że w tajemnicy przed wszystkimi reaktywowany został Zakon Feniksa - tajna organizacja walcząca z Lordem Voldemortem. Mogłoby się wydawać, że mając ochronę świetnych czarodziejów, Harry nie musi się niczego obawiać. Jednak w szkole cały czas boryka się z problemami, zarówno tymi związanymi z nauką, jak i z pierwszą miłością.
Kontynuacja bestsellerowej powieści J.K.Rowling, to świetny sposób, aby czasem zapomnieć na parę chwil o codzienności i, tak jak zwykliśmy przy poprzednich częściach, przenieść się w krainę magii.