Krzysztof Kamil Baczyński. Niewielki blondynek z pofalowanymi włosami, w którym prócz woli walki o ojczyznę drzemała poezja. Poezja piękna, którą pisał w każdym miejscu. Poezja do bólu prawdziwa, przypominająca o tym, w jakich czasach przyszło mu żyć.
Nie mogłam przejść obojętnie obok tej biografii. Los Baczyńskiego znałam dzięki lekcjom polskiego w szkole, w liceum czytałam jego wiersze, wiersze, które wielokrotnie budziły i nadal budzą mój podziw. Odwiedziłam jego grób w Warszawie. Nie znałam jednak szczegółowego życiorysu oraz wielu faktów, które zawarte są w książce pana Wiesława Budzyńskiego.
Wydanie biografii Baczyńskiego jest przepiękne. Gruba okładka, odpowiednia czcionka oraz interlinia ułatwiająca czytanie, do treści dodana jest spora ilość czarno-białych zdjęć. Całość jest solidnie wykonana, podziwiam pracę autora nad zebraniem wszystkich materiałów, nad czuwaniem, aby każdy fakt został wytłumaczony. Nie jest to typowa biografia, w której podane są suche informacje i kilka ciekawostek. To relacja rozmów z bliskimi Baczyńskiego, którzy go wspominają, opowiadają, co się działo, to cytowanie ich wypowiedzi. Język książki jest wspaniały, autor starał się go "stylizować" na język czasów wojennych, co w ogóle nie przeszkadza w odbiorze i jest to bardzo subtelny zabieg.
Pan Budzyński bardzo rzetelnie i dokładnie podszedł do napisania tej książki. Jego wkład w nią jest bardzo widoczny, postać Baczyńskiego stała się poniekąd celem jego życia, widać, że jest nim zafascynowany i chce oddać całą jego osobowość przez pryzmat wspomnień innych osób. Bardzo spodobało mi się umieszczenie w książce rysunków Baczyńskiego oraz jego rękopisu. Mam jednak zastrzeżenie co do przypisów, które umieszczone są na końcu książki, a nie na dole strony. Było ich sporo i aby się do nich dostać musiałam wertować całą książkę. Domyślam się jednak, że było to praktyczniejsze rozwiązanie z tego względu, iż treść przypisów jest rozległa.
Z książki dowiemy się informacji nie tylko o życiu Baczyńskiego, ale także poznamy inne osobistości i ich historie (m. in. pana Deczkowskiego). Autor przybliżył nam również czasy w jakich przyszło żyć Baczyńskiemu, a także czasy cenzury, zatrzymań w więzieniach, torturach... Wiesław Budzyński docieka, jak naprawdę wyglądała śmierć Baczyńskiego, ponieważ otrzymuje sprzeczne relacje kilku osób. Wspomina także o ekshumacji, o tym, jak doszli do tego, gdzie jest pochowany, jak rozpoznała go matka, co się stało z realizacją testamentu Stefani Baczyńskiej. Autor poświęca także uwagę Basi, żonie Baczyńskiego, która wspierała i wywierała duży wpływ na swojego męża.
Z kart książki ukazuje się wyraźny portret Krzysztofa Kamila Baczyńskiego - skromnego poety, który był lubiany, lecz niewiele osób wiedziało, że pisze wiersze, dowiedzieli się o tym po wojnie, a nawet i później. Poeta mimo swojej wątłej postawy, astmy i niezdolności do walki walczył, nie poddał się; mimo tego iż się bał.
Nie powinniśmy zapominać o takich wspaniałych ludziach, o żołnierzach, którzy walczyli o Polskę w powstaniu. Myślę, że tę książkę powinien znać każdy z nas, przecież to my mogliśmy być na jego miejscu. Zawiera ona wiele ciekawych faktów, opisów sytuacji, głębiej poznamy Baczyńskiego i jego środowisko. Tym bardziej polecam Wam tę książkę, gdyż jest solidnie i rzetelnie napisana. Biografie czasami mają to do siebie, że potrafią nudzić, z tą jednak tak nie jest, o czym Was zapewniam.